Przydomowa oczyszczalnia ścieków biologiczna SBR
PRODUKT ZGODNY Z NORMĄ PN-EN 12566-3+A2:2013-10
PRZEZNACZENIE
Oczyszczalnie ścieków EKO-SBR przeznaczone są do oczyszczania ścieków bytowo-gospodarczych w każdych możliwych warunkach gruntowo-wodnych. Stanowią one reaktory, do których ścieki surowe dopływają w sposób ciągły, a odpływają okresowo. Oczyszczalnie EKO-SBR służą do biologicznego oczyszczenia ścieków i spełniają wszystkie wymagane przepisami ochrony środowiska normy, jeżeli podczas montażu i użytkowania, spełnione są warunki stawiane przez producenta. Technologia SBR oparta jest na sekwencyjnych reaktorach, gdzie proces oczyszczania zachodzi cyklicznie. Zaletą tego typu oczyszczalni jest bardzo duża odporność na zmienne ilości dopływających ścieków w porównaniu z klasycznym układem oczyszczalni z osadem czynnym. Oczyszczalnia odporna jest na przeciążenia, wahania temperatury i chwilowy brak dopływu ścieków. Oczyszczalnia EKO-SBR może do 2 tygodni pracować bez dopływu ścieków w trybie oszczędnościowym. Komora pierwsza, spełnia rolę osadnika wstępnego i zbiornika buforowego, w którym następuje wstępne mechaniczne oczyszczanie ścieków poprzez sedymentację zawiesiny łatwo opadającej, jak również wyrównywanie obciążeń spowodowanych nierównomiernym dopływem ścieków. Wstępnie oczyszczone ścieki trafiają do komory reaktora SBR, będącej jednocześnie reaktorem i osadnikiem wtórnym, gdzie następuje rozkład biologiczny zanieczyszczeń organicznych i sedymentacja zawiesiny. Napowietrzanie dostarcza tlenu dla mikroorganizmów osadu czynnego, które skutecznie rozkładają zanieczyszczenia. Końcowym etapem oczyszczania jest zrzut ścieków oczyszczonych i recyrkulacja osadu czynnego.
Schemat przydomowej oczyszczalni ścieków (SBR) – Sekwencyjne Reaktory Porcjowe
Osadnik wstępny
Komora reaktora
Pokrywa osadnika
Moduł sterujący
Pompa zasilająca
Pompa osadu wtórnego
Pompa ścieków oczyszczonych
Dyfuzory napowietrzający
Dyfuzory napowietrzający
Wlot ścieków DN 160
Wylot oczyszczonych ścieków DN 110
OPIS PRACY PRZYDOMOWEJ OCZYSZCZLNI SCIEKÓW SBR
FAZA I – NAPEŁNIANIE
Zgromadzone w osadniku wstępnym ścieki zostają doprowadzone do komory reakcji SBR za pośrednictwem podnośnika ze sprężonym powietrzem – (pompy mamutowej) . Pompa jest optymalnie ustawiona tak aby pompowała tylko wodę bez cząsteczek stałych i bez zawiesiny unoszącej się w osadniku wstępnym. Poziom medium jest sprawdzany przez system sterujący pracą oczyszczalni co godzinę.
FAZA II – NAPOWIETRZANIE
Faza napowietrzania ścieków odbywa się za pomocą dyfuzorów z systemem membran. Napowietrzanie ma za zadanie zaopatrywanie mikroorganizmów w tlen potrzebny do przemiany materii i rozkładu zanieczyszczeń. Dodatkowo dzięki napowietrzaniu następuje mieszanie substancji w zbiorniku.
FAZA III – SEDYMENTACJA
Po fazie napowietrzania ścieków następuje kolejny cykl pracy oczyszczalni uspokojenia substancji i osadzania w komorze reakcji SBR. Nagromadzony osad czynny ulega procesowi sedymentacji tworząc na dnie zbiornika warstwę osadu. W górnej części zbiornika gromadzi się czysta woda.
FAZA IV – ODPROWADZANIE CZYSTEJ WODY
W kolejnym etapie pracy oczyszczalni czysta woda nagromadzona w górnej części zbiornika SBR zostaje odprowadzona do odbiornika (drenaż lub tunele rozsączające, studnia chłonna, szczelny zbiornik bezodpływowy). Pompowanie odbywa się za pomocą podnośnika ze sprężonym powietrzem (pompy mamutowej). Oczyszczony ściek usuwany jest w podobny sposób jak w cyklu napełniania. Pompa jest umieszczona w miejscu pozwalającym na odprowadzanie tylko czystej wody, bez możliwości zaciągania cząsteczek stałych, zachowując tym samym minimalny poziom warstwy osadu czynnego. Należy pamiętać o odpowiedniej retencji odbiornika oczyszczonej wody.
FAZA V – ODPROWADZANIE NADMIARU OSADU
Po odprowadzeniu czystej wody do odbiornika następuje proces przeniesienia osadu czynnego nagromadzonego na dnie reaktora SBR do osadnika wstępnego. Po zakończeniu przepompowywania osadu do osadnika wstępnego następuje ponowne rozpoczęcie procesu oczyszczania ścieków – uruchomiona zostaje FAZA I.
Moduły sterownicze
- Moduł sterowniczy SBR
Kabel zasilający oczyszczalnie ścieków min 3 x 1,5 mm2
Panel kontrolny
Podłączenie wtyczki dmuchawy
Podłączenie wtyczki sterownika
Rezerwa
Rezerwa
Wyspa zaworowa
Wyjście z wyspy zaworowej do zbiornika oczyszczalni ścieków
Wyjście z wyspy zaworowej do zbiornika oczyszczalni ścieków
Dmuchawa napowietrzająca
Podłączenie przewodu powietrza między dmuchawą a wyspą zaworową
- Moduł sterowniczy SBR+P
Kabel zasilający oczyszczalnie ścieków 3 x 1,5 mm2
Podłączenie wtyczki sterownika oraz zasilania pompy w gniazdo potrójne. Kolejność dowolna
Panel kontrolny
Podłączne wtyczki dmuchawy
Podłączenie wtyczki sterownika
Podłączenie wtyczki puszki stycznika pompy
Rezerwa
Podłączenie pompy
Wyspa zaworowa
Podłączenie przewodu powietrza między dmuchawą a wyspą zaworową
Dmuchawa napowietrzająca
Puszka ze stycznikiem do podłączania pompy ścieku oczyszczonego
Wyjście z wyspy zaworowej do zbiornika oczyszczalni ścieków
TRYB URLOPOWY
W przypadku niskiego poziomu ścieków w osadniku wstępnym (poniżej 100 cm) spowodowanym brakiem dopływu nowej partii ścieków do oczyszczalni sterownik automatycznie przechodzi w tryb oszczędzania energii. Program oczyszczania pracuje nadal. Skrócona zostaje faza napowietrzania, co zmniejsza ilość wymaganej energii. W zależności od ładunku na wlocie do komory wstępnej, program w pełni automatycznie decyduje, czy można kontynuować cykl energooszczędny, czy należy wrócić do normalnego trybu pracy.
WYPOSAŻENIE OCZYSZCZALNI
Kompletna oczyszczalnia składa się z wielokomorowych reaktorów biologicznych tworzących układ w zależności od obciążenia / ilości osób od jednego do kilku zbiorników.
Typoszereg oczyszczalni:
Lp. | Typ oczyszczalni | Ilość RLM | Pojemność nominalna (L) | Nominalna dzienna przepustowość hydrauliczna (m3/d) | Wymiar a | Wymiar b | Wymiar c | Wymiar d | Wymiar e |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | SBR 2-4 | 4 RLM | 2500 | 0,6 | 1,42 | 1,79 | 1,22 | 1,71 | 0,5-1,0 |
2 | SBR 4-6 | 6 RLM | 3500 | 0,9 | 1,42 | 2,43 | 1,22 | 1,71 | 0,5-1,0 |
2 | SBR 6-8 | 8 RLM | 4500 | 1,2 | 1,42 | 3,33 | 1,22 | 1,71 | 0,5-1,0 |
4 | SBR 8-10 | 10 RLM | 6750 | 1,5 | 1,42 | 4,61 | 1,22 | 1,71 | 0,5-1,0 |
5 | SBR 10-12 | 12 RLM | 8000 | 1,8 | 1,42 | 5,5 | 1,22 | 1,71 | 0,5-1,0 |
DOSTAWA, TRANSPORT, ROZŁADUNEK
Oczyszczalnie mają być transportowane w pozycji poziomej (kominy rewizyjne ustawione pionowo) i muszą być odpowiednio zabezpieczone przez pasy mocujące. Przy rozładunku powinien uczestniczyć klient / kupujący – urządzenie powinno zostać sprawdzone. Należy zachować ostrożność podczas przenoszenia zbiornika. Oczyszczalnię należy podnosić za pomocą liny lub zawiesia przełożonego przez zamocowane na zbiorniku uchwyty, lub od spodu za pomocą wózka widłowego. Zbiornik należy ostrożnie podnieść z pojazdu dostawczego i umieścić na równym podłożu. Nie staczać oczyszczalni z pojazdu dostawczego.
Zbiorniki nie mogą być rzucane, nie powinny ciągnięte po podłożu. W górnej części oczyszczalni znajdują się uchwyty, do których mogą być zamocowane pasy zabezpieczające.
LOKALIZACJA OCZYSZCZALNI
Przy wyborze miejsca posadowienia należy określić rodzaj gruntu oraz poziom wód gruntowych, ponieważ warunki gruntowe będą miały istotny wpływ na ustalenie rodzaju zasypki i warunków posadowienia. Przy planowaniu miejsca posadowienia należy pamiętać o zapewnieniu dojazdu pojazdów serwisowych podczas montażu i późniejszym okresie eksploatacji.
Istotnym kryterium decydującym o usytuowaniu przydomowej oczyszczalni ścieków jest odległość od ujęć wody. Zbiornika oczyszczalni nie należy montować w odległości mniejszej niż 15 m od najbliższej studni. Odległość drenażu rozsączającego od ujęć wody powinna wynosić co najmniej 30 m, a poziom wód gruntowych musi się znajdować na głębokości 1,5 m poniżej systemu odprowadzania oczyszczonej wody.. Zachowanie takich odległości jest uwarunkowane możliwością przedostania się mikroorganizmów chorobotwórczych do ujęć wody. Co ważne, powyższe odległości dotyczą wszystkich studni wody przeznaczonych do spożycia przez ludzi – zarówno na działce, na której ma być zlokalizowana przydomowa oczyszczalnia ścieków, jak i na sąsiednich działkach.
Ponadto odległość osadnika, z którego składa się przydomowa oczyszczalnia ścieków (przy zabudowie jednorodzinnej, zagrodowej, rekreacji indywidualnej) od granicy działki i drogi publicznej powinna wynosić minimum 2 m. Od okien i drzwi zewnętrznych do pomieszczeń przeznaczonych na stały pobyt ludzi odległość powinna być nie mniejsza niż 5 m (w bezpośrednim sąsiedztwie budynków jednorodzinnych). Odległość lokalizacji rowów filtracyjnych i pól drenażowych powinna wynosić 30 m od studni, 2 m od granicy sąsiedniej działki, drogi (ulicy) lub ciągu pieszego. Oczyszczalnię przydomową można zbudować w bezpośrednim sąsiedztwie budynków jednorodzinnych, pod warunkiem wyprowadzenia jej odpowietrzenia przez instalację kanalizacyjną co najmniej 0,6 m powyżej górnej krawędzi okien i drzwi zewnętrznych w tych budynkach.
Istotnym warunkiem zastosowania drenażu rozsączajacego jest posiadanie gruntu o odpowiedniej przepuszczalności i występowanie wody gruntowej co najmniej 1,5 m poniżej przewidywanego położenia drenażu rozsączającego ścieki. W innym wypadku konieczny może okazać się montaż przepompowni ścieków i wykonanie drenażu w formie nasypu.
Uwaga! Oczyszczalnia powinna być zlokalizowana w terenie nieprzejezdnym z możliwością dojazdu wozu asenizacyjnego.
MONTAŻ OSADNIKA Z PEHD
Zasady ogólne
- Przed rozpoczęciem montażu należy sprawdzić czy zbiornik nie został uszkodzony w czasie transportu. Zauważone usterki należy zgłosić producentowi / sprzedawcy.
- Aby zachować dobry stan urządzenia i jego działanie należy przestrzegać niniejszej instrukcji obsługi wraz z załącznikami. Nieprawidłowy montaż może mieć wpływ na nieprawidłową pracę oczyszczalni. Wykonaniem wykopu i instalacją oczyszczalni powinien zajmować się wyspecjalizowany wykonawca.
- Nie wchodź nigdy do niewentylowanego zbiornika – ZAGROŻENIE ŻYCIA!
- Upewnij się, czy grunt wokół oczyszczalni nie posiada czynników, które mogą mieć negatywny wpływ w trakcie i po zakończeniu montażu (zagwarantuj stabilną pozycję, zachowaj bezpieczną odległość od budynków).
- Nie należy wykonywa prac przy silnych opadach deszczu (ryzyko zawalenia wykopu).
- Przy wszystkich pracach montażowych należy uwzględnić osiadanie gruntu.
- Po montażu zbiornika i po każdym przeglądzie serwisowym należy sprawdzić czy włazy rewizyjne są zamknięte i odpowiednio zabezpieczone przed otwarciem.
- Wykonujemy wykop pod osadnik o wymiarach w rzucie 0,5 – 1,0 m większy od gabarytów osadnika. Minimalna szerokość obsypki wynosi 50 cm z każdej strony zbiornika.
- Wykonujemy podsypkę piaskową o grubości min. 30 cm i zagęszczamy do co najmniej 85% (wg skali Proctora).
- Opuszczamy zbiornik do wykopu, poziomujemy oraz wykonujemy pierwszą warstwę 30 cm obsypki piaskowej celem jego stabilizacji i zagęszczamy do min. 85% wg skali Proctora.
- Należy sprawdzić położenie dyfuzorów napowietrzających. Powinny leżeć płasko na dnie zbiornika.
- Po wypoziomowaniu i ustabilizowaniu zbiornika wykonujemy obsypkę warstwami co 30 cm z równoczesnym jej zagęszczeniem do poziomu króćca odpływowego wg proporcji i stopnia zagęszczenia jak wyżej. W każdej warstwie wypełnienia osadnik należy napełniać wodą do poziomu obsypki. Trzeba zwrócić szczególną uwagę na dokładne wypełnienie wszystkich zagłębień zbiornika materiałem oraz mocne ubicie warstw, tak by w zasypce nie było żadnych pustych przestrzeni, co zagwarantuje stabilność zbiornika.
- Po wykonaniu obsypki i jej zagęszczeniu podłączamy króciec dopływowy i odpływowy łącząc go równocześnie ze studzienką rozdzielczą.
- Montujemy nadstawkę DN 650 dostosowując wysokość do przewidywanego poziomu gruntu (terenu) i kończymy wykonywanie zasypki z zagęszczeniem. Podczas montażu nadstawki należy bezwzględnie uszczelnić miejsce łączenia ze zbiornikiem specjalnym przeznaczonym do tego klejem (np. Wurth klej + szczeliwo) lub innym odpowiednim środkiem uszczelniającym i następnie przykręcić wkrętami (np.typu Farmer). Pokrycie zbiornika nie powinno przekraczać 120 cm.
- Po zakończeniu montażu osadnika należy przeprowadzić próbę szczelności.
- Po zakończeniu wyżej wymienionych prac przystępujemy do montażu drenażu.
10. Po wykonaniu wykopu w zależności od rodzaju gruntu wykonujemy warstwę zabezpieczającą z równoczesnym montażem rur drenarskich i w razie konieczności warstwę podtrzymującą i przykrycie jej geowłókniną. - Po instalacji urządzenia oraz jego uruchomieniu bardzo ważnym jest sprawdzenie poprawnego ułożenia dyfuzorów znajdujących się w strefie biologicznego oczyszczania. Należy uchylić właz reaktora biologicznego i jeżeli to konieczne unieść dyfuzor i ułożyć płasko na dnie, co zapewni równomierne napowietrzanie ścieków.
Przestrzeganie wytycznych producenta zapewni stabilność i funkcjonalność zbiornika oczyszczalni i jego prawidłowe zachowanie w wykopie. Niewielkie odkształcenia zbiornika wynikają z właściwości zastosowanego materiału i nie mają wpływu na prawidłowe działanie oczyszczalni. Dopuszcza się odkształcenie zbiornika nie większe niż 5%.
PODSTAWOWE PARAMETRY DRENAŻU
- głębokość ułożenia 55 – 110 cm
- maksymalna długość ciągu – 24,0 m
- odległość między ciągami 1,0 – 3,0 m zależnie od kategorii gruntu
- spadek drenażu 0,5 – 1,0 %
- szerokość wykopu w dnie min. 0,5 m
- zwierciadło wody gruntowej min. 1,5 m poniżej dna drenażu
WENTYLACJA INSTALACJI
- W celu zapewnienia prawidłowej pracy oczyszczalni, w budynku powinna znajdować się wentylacja wysoka minimum DN 110 jako odpowietrzenie kanalizacji.
- Wylot rury odpowietrzającej usuwającej opary powinien być wyprowadzony ponad dach budynku.
- Wentylacja powinna przebiegać w linii prostej, bez załamań i zwężeń z uwzględnieniem i uszczelnieniem wszystkich obiektów rewizyjnych aby umożliwić prawidłowe i skuteczne działanie.
- W przypadku montażu instalacji w większej odległości od budynku, lub w przypadku braku wentylacji wysokiej w budynku należy wykonać dodatkową wentylację na elewacji budynku i wyprowadzić na wysokość minimum 50cm powyżej kalenicy dachu.
- Jeżeli montaż dodatkowej wentylacji zewnętrznej na budynku mieszkalnym jest z różnych względów niemożliwy należy korzystać z budynków sąsiednich lub innych obiektów.
- Drenaż rozsączający powinien być wentylowany za pomocą wywiewki na końcu każdej nitki drenażowej – tzw. wentylacja niska.
Schemat wentylacji i dodatkowego odpowietrzenia oczyszczalni. Rysunek poglądowy.