Przydomowa oczyszczalnia ścieków biologiczna RotoClean
Działająca w technologii biologicznych złóż obrotowych
Ścieki oczyszczone w urządzeniu RotoClean spełniają wymogi normy PN-EN: 12566-3 + A2:2013, co pozwala na zrzut ścieków oczyszczonych do gruntu lub wód powierzchniowych.
PRZEZNACZENIE
Przydomowa biologiczna oczyszczalnia ścieków RotoClean to innowacyjna oczyszczalnia działająca w technologii biologicznych złóż obrotowych. Idealna do montażu w miejscach pozbawionych dostępu do kanalizacji sanitarnej. Unikalna konstrukcja i płytko osadzony dopływ pozwalają na montaż w każdych warunkach gruntowo-wodnych. Urządzenie RotoClean składa się z poziomego, wzmacnianego zbiornika podzielonego na osadnik wstępny, reaktor biologiczny oraz wydzieloną komorę osadnika wtórnego. Oczyszczalnia odporna jest na przeciążenia, wahania temperatury i chwilowy brak dopływu ścieków. Za nadanie ruchu obrotowego złoża biologicznego ze zintegrowanym dozownikiem ścieków odpowiada wolnoobrotowy motoreduktor.
Schemat przydomowej oczyszczalni ścieków (RotoClean) – Złoże obrotowe
Najedź kursorem na numer umieszczony na rysunku i odczytaj nazwę lub skorzystaj z legendy poniżej rysunku.

Osadnik wstępny
Obrotowe złoże biologiczne
Osadnik wtórny
Motoreduktor
Pas napędowy
Pokrywa
Wlot ścieków surowych DN160
Wylot ścieków oczyszczonych DN110
- Osadnik wstępny
- Obrotowe złoże biologiczne
- Osadnik wtórny
- Motoreduktor
- Pas napędowy
- Pokrywa
- Wlot ścieków surowych DN160
- Wylot ścieków oczyszczonych DN110



OPIS PRACY PRZYDOMOWEJ OCZYSZCZLNI SCIEKÓW RotoClean – działająca w technologii biologicznych złóż obrotowych
Praca oczyszczalni opiera się na pracy osadnika wstępnego, złoża biologicznego obrotowego oraz osadnika wtórnego. Na złożu obrotowym wskutek ruchu obrotowego i ciągłego zanurzania i wynurzania powstaje błona biologiczna (tzw. biofilm), która jest pozwala na redukcję zanieczyszczeń zawartych w ściekach. Przepływające przez złoże ścieki zostają oczyszczone, by następnie przepłynąć do osadnika wtórnego. Tam dochodzi do ostatecznego sklarowania ścieków. Ścieki oczyszczone pozbawione resztek błony biologicznej odpływają z oczyszczalni.

FAZA I
Dopływające ścieki surowe do osadnika wstępnego zostają poddane mechanicznemu oczyszczaniu wstępnemu.
FAZA II
Lekkie składniki ścieków, takie jak tłuszcze tworzą kożuch na powierzchni osadnika. Dochodzi również do sedymentacji zawiesin łatwo opadających oraz elementów nierozkładowych tworzących osad na dnie zbiornika
FAZA III
Podczyszczone mechanicznie ścieki są dawkowane poprzez specjalny system kubeczkowego porcjowania ścieków do komory biologicznej.
FAZA IV
Ciągle obracające się złoże biologiczne zanurza i wynurza się ze ścieków. Dzięki temu bakterie skupione w postaci błony biologicznej mogą pobierać tlen z atmosfery oraz pożywienie ze ścieków.
FAZA V
Oczyszczone ścieki przepływają następnie do osadnika wtórnego. W osadniku wtórnym oderwane od złoża biologicznego fragmenty błony biologicznej i pozostałości zawiesiny zostają zatrzymane i opadają na dno lub wypływają na powierzchnię.
FAZA VI
Poprzez zasyfonowany odpływ ścieki oczyszczone wypływają poza oczyszczalnię.
WYPOSAŻENIE OCZYSZCZALNI
W skład oczyszczalni wchodzi:
• Trzykomorowy zbiornik oczyszczalni – 1 szt.
• Pokrywa – 1 szt.
• Motoreduktor z układem napędowym – 1 szt.
DOSTAWA, TRANSPORT, ROZŁADUNEK
Oczyszczalnie mają być transportowane w pozycji poziomej (kominy rewizyjne ustawione pionowo) i muszą być odpowiednio zabezpieczone przez pasy mocujące. Przy rozładunku powinien uczestniczyć klient / kupujący – urządzenie powinno zostać sprawdzone. Należy zachować ostrożność podczas przenoszenia zbiornika. Oczyszczalnię należy podnosić za pomocą liny lub zawiesia przełożonego przez zamocowane na zbiorniku uchwyty, lub od spodu za pomocą wózka widłowego. Zbiornik należy ostrożnie podnieść z pojazdu dostawczego i umieścić na równym podłożu. Nie staczać oczyszczalni z pojazdu dostawczego.
Zbiorniki nie mogą być rzucane, nie powinny ciągnięte po podłożu. W górnej części oczyszczalni znajdują się uchwyty, do których mogą być zamocowane pasy zabezpieczające.
LOKALIZACJA OCZYSZCZALNI
Przy wyborze miejsca posadowienia należy określić rodzaj gruntu oraz poziom wód gruntowych, ponieważ warunki gruntowe będą miały istotny wpływ na ustalenie rodzaju zasypki i warunków posadowienia. Przy planowaniu miejsca posadowienia należy pamiętać o zapewnieniu dojazdu pojazdów serwisowych podczas montażu i późniejszym okresie eksploatacji.


Istotnym kryterium decydującym o usytuowaniu przydomowej oczyszczalni ścieków jest odległość od ujęć wody. Zbiornika oczyszczalni nie należy montować w odległości mniejszej niż 15 m od najbliższej studni. Odległość drenażu rozsączającego od ujęć wody powinna wynosić co najmniej 30 m, a poziom wód gruntowych musi się znajdować na głębokości 1,5 m poniżej systemu odprowadzania oczyszczonej wody. Zachowanie takich odległości jest uwarunkowane możliwością przedostania się mikroorganizmów chorobotwórczych do ujęć wody. Co ważne, powyższe odległości dotyczą wszystkich studni wody przeznaczonych do spożycia przez ludzi – zarówno na działce, na której ma być zlokalizowana przydomowa oczyszczalnia ścieków, jak i na sąsiednich działkach.
Ponadto odległość osadnika, z którego składa się przydomowa oczyszczalnia ścieków (przy zabudowie jednorodzinnej, zagrodowej, rekreacji indywidualnej) od granicy działki i drogi publicznej powinna wynosić minimum 2 m. Od okien i drzwi zewnętrznych do pomieszczeń przeznaczonych na stały pobyt ludzi odległość powinna być nie mniejsza niż 5 m (w bezpośrednim sąsiedztwie budynków jednorodzinnych). Odległość lokalizacji rowów filtracyjnych i pól drenażowych powinna wynosić 30 m od studni, 2 m od granicy sąsiedniej działki, drogi (ulicy) lub ciągu pieszego. Oczyszczalnię przydomową można zbudować w bezpośrednim sąsiedztwie budynków jednorodzinnych, pod warunkiem wyprowadzenia jej odpowietrzenia przez instalację kanalizacyjną co najmniej 0,6 m powyżej górnej krawędzi okien i drzwi zewnętrznych w tych budynkach.


Istotnym warunkiem zastosowania drenażu rozsączajacego jest posiadanie gruntu o odpowiedniej przepuszczalności i występowanie wody gruntowej co najmniej 1,5 m poniżej przewidywanego położenia drenażu rozsączającego ścieki. W innym wypadku konieczny może okazać się montaż przepompowni ścieków i wykonanie drenażu w formie nasypu.
Uwaga! Oczyszczalnia powinna być zlokalizowana w terenie nieprzejezdnym z możliwością dojazdu wozu asenizacyjnego.
MONTAŻ OSADNIKA Z PEHD
Zasady ogólne
- Przed rozpoczęciem montażu należy sprawdzić czy zbiornik nie został uszkodzony w czasie transportu. Zauważone usterki należy zgłosić producentowi / sprzedawcy.
- Aby zachować dobry stan urządzenia i jego działanie należy przestrzegać niniejszej instrukcji obsługi wraz z załącznikami. Nieprawidłowy montaż może mieć wpływ na nieprawidłową pracę oczyszczalni. Wykonaniem wykopu i instalacją oczyszczalni powinien zajmować się wyspecjalizowany wykonawca.
- Nie wchodź nigdy do niewentylowanego zbiornika – ZAGROŻENIE ŻYCIA!
- Upewnij się, czy grunt wokół oczyszczalni nie posiada czynników, które mogą mieć negatywny wpływ w trakcie i po zakończeniu montażu (zagwarantuj stabilną pozycję, zachowaj bezpieczną odległość od budynków).
- Nie należy wykonywa prac przy silnych opadach deszczu (ryzyko zawalenia wykopu).
- Przy wszystkich pracach montażowych należy uwzględnić osiadanie gruntu.
- Po montażu zbiornika i po każdym przeglądzie serwisowym należy sprawdzić czy włazy rewizyjne są zamknięte i odpowiednio zabezpieczone przed otwarciem.
- Wykonujemy wykop pod osadnik o wymiarach w rzucie 0,5 – 1,0 m większy od gabarytów osadnika. Minimalna szerokość obsypki wynosi 50 cm z każdej strony zbiornika.
- Wykonujemy podsypkę piaskową o grubości min. 30 cm i zagęszczamy do co najmniej 85% (wg skali Proctora).
- Opuszczamy zbiornik do wykopu, poziomujemy oraz wykonujemy pierwszą warstwę 30 cm obsypki piaskowej celem jego stabilizacji i zagęszczamy do min. 85% wg skali Proctora.
- Należy sprawdzić położenie dyfuzorów napowietrzających. Powinny leżeć płasko na dnie zbiornika.
- Po wypoziomowaniu i ustabilizowaniu zbiornika wykonujemy obsypkę warstwami co 30 cm z równoczesnym jej zagęszczeniem do poziomu króćca odpływowego wg proporcji i stopnia zagęszczenia jak wyżej. W każdej warstwie wypełnienia osadnik należy napełniać wodą do poziomu obsypki. Trzeba zwrócić szczególną uwagę na dokładne wypełnienie wszystkich zagłębień zbiornika materiałem oraz mocne ubicie warstw, tak by w zasypce nie było żadnych pustych przestrzeni, co zagwarantuje stabilność zbiornika.
- Po wykonaniu obsypki i jej zagęszczeniu podłączamy króciec dopływowy i odpływowy łącząc go równocześnie ze studzienką rozdzielczą.
- Montujemy nadstawkę DN 650 dostosowując wysokość do przewidywanego poziomu gruntu (terenu) i kończymy wykonywanie zasypki z zagęszczeniem. Podczas montażu nadstawki należy bezwzględnie uszczelnić miejsce łączenia ze zbiornikiem specjalnym przeznaczonym do tego klejem (np. Wurth klej + szczeliwo) lub innym odpowiednim środkiem uszczelniającym i następnie przykręcić wkrętami (np.typu Farmer). Pokrycie zbiornika nie powinno przekraczać 120 cm.
- Po zakończeniu montażu osadnika należy przeprowadzić próbę szczelności.
- Po zakończeniu wyżej wymienionych prac przystępujemy do montażu drenażu.
10. Po wykonaniu wykopu w zależności od rodzaju gruntu wykonujemy warstwę zabezpieczającą z równoczesnym montażem rur drenarskich i w razie konieczności warstwę podtrzymującą i przykrycie jej geowłókniną. - Po instalacji urządzenia oraz jego uruchomieniu bardzo ważnym jest sprawdzenie poprawnego ułożenia dyfuzorów znajdujących się w strefie biologicznego oczyszczania. Należy uchylić właz reaktora biologicznego i jeżeli to konieczne unieść dyfuzor i ułożyć płasko na dnie, co zapewni równomierne napowietrzanie ścieków.
Przestrzeganie wytycznych producenta zapewni stabilność i funkcjonalność zbiornika oczyszczalni i jego prawidłowe zachowanie w wykopie. Niewielkie odkształcenia zbiornika wynikają z właściwości zastosowanego materiału i nie mają wpływu na prawidłowe działanie oczyszczalni. Dopuszcza się odkształcenie zbiornika nie większe niż 5%.

PODSTAWOWE PARAMETRY DRENAŻU

- głębokość ułożenia 55 – 110 cm
- maksymalna długość ciągu – 24,0 m
- odległość między ciągami 1,0 – 3,0 m zależnie od kategorii gruntu
- spadek drenażu 0,5 – 1,0 %
- szerokość wykopu w dnie min. 0,5 m
- zwierciadło wody gruntowej min. 1,5 m poniżej dna drenażu

WENTYLACJA INSTALACJI
- W celu zapewnienia prawidłowej pracy oczyszczalni, w budynku powinna znajdować się wentylacja wysoka minimum DN 110 jako odpowietrzenie kanalizacji.
- Wylot rury odpowietrzającej usuwającej opary powinien być wyprowadzony ponad dach budynku.
- Wentylacja powinna przebiegać w linii prostej, bez załamań i zwężeń z uwzględnieniem i uszczelnieniem wszystkich obiektów rewizyjnych aby umożliwić prawidłowe i skuteczne działanie.
- W przypadku montażu instalacji w większej odległości od budynku, lub w przypadku braku wentylacji wysokiej w budynku należy wykonać dodatkową wentylację na elewacji budynku i wyprowadzić na wysokość minimum 50cm powyżej kalenicy dachu.
- Jeżeli montaż dodatkowej wentylacji zewnętrznej na budynku mieszkalnym jest z różnych względów niemożliwy należy korzystać z budynków sąsiednich lub innych obiektów.
- Drenaż rozsączający powinien być wentylowany za pomocą wywiewki na końcu każdej nitki drenażowej – tzw. wentylacja niska.
Schemat wentylacji i dodatkowego odpowietrzenia oczyszczalni. Rysunek poglądowy.
